Başarısızlığa Övgü

Başarılarımız hakkında konuşmak her zaman kolay değildir ama bir şekilde bir yolunu bulur ve bunu başardım diyebiliriz. Başarıları hakkında kitap yazan insanların kitaplarını alır okuruz, TEDx konuşmalarını dinleriz başarmış insanların çünkü onlar başardılar. Peki ya başarısızlıklarımız hakkında ne kadar konuşuyoruz? Bakın ben burada başarısız oldum deyip başarısızlığımızı da övüyor muyuz, başarısızlıklarımız hakkında kitap yazıyor muyuz ya da yüzlerce insanı yan yana getirip başarısızlarımız hakkında konuşuyor muyuz?

Başarılarımız hakkında konuşmak her zaman kolay değildir ama bir şekilde bir yolunu bulur ve bunu başardım diyebiliriz. Başarıları hakkında kitap yazan insanların kitaplarını alır okuruz, TEDx konuşmalarını dinleriz başarmış insanların çünkü onlar başardılar. Peki ya başarısızlıklarımız hakkında ne kadar konuşuyoruz? Bakın ben burada başarısız oldum deyip başarısızlığımızı da övüyor muyuz, başarısızlıklarımız hakkında kitap yazıyor muyuz ya da yüzlerce insanı yan yana getirip başarısızlarımız hakkında konuşuyor muyuz? Cevap çoğunlukla hayır. Uzun süredir bu konu üzerinde düşünüyorum. Neden başarılarımız onur vericiyken başarısızlıklarımız utanç verici? Cevap sorunun içinde gizli değil bu sefer. 

Gözlemlediğim kadarıyla bu bize böyle öğretildiği için başarılarımızı övüp başarısızlıklarımızı kendimize saklıyoruz. Yine böyle öğrenmiş olan işverenler ve öğretmenler de neyi başardığımızı bilmek istiyorlar. Bir işveren elbette işe alacağı kişinin neler başardığını bilmek ister ancak bununla birlikte neyi başaramadığını bilmek de kişinin neyi başaracağının ve başaramayacağının bir göstergesi değil midir? 
Bu yazıyı yazarken Geleceğin Kadın Liderleri için video mülakatı yaptığım günü anımsadım, mülakatta bize en büyük başarımız ve en büyük başarısızlığımız sorulmuştu. O gün neden başarısızlığımızı sorduklarını anlayamamıştım ancak şu an baktığım noktada neden bu soruyu sorduklarını anlayabiliyorum. Başarılarımız kadar başarısızlıklarımız da bizi biz yapıyor.

Başarılarımız hakkında hepimizin çoğunlukla görmezden geldiği birkaç şey var: o da başarmak için verdiğimiz emekler, efor, çaba ve başarısızlıklarımızdan öğrendiklerimizle inşa ettiğimiz başarı merdiveni. Bunca emeği, çabayı ve başarısızlığı görmezden gelerek yalnızca başarıya odaklanmanın haksızlık olduğunu düşünüyorum. Başardım çünkü emek verdim, çaba harcadım ve başarısızlıklarımdan öğrendim.

Hep denedin, hep yenildin. Olsun. Gene dene, gene yenil. Daha iyi yenil.
                                                                                           Samuel Beckett