BİR HABERLE HAYATIM DEĞİŞTİ - BENİM GKL HİKAYEM

 

BİR HABERLE HAYATIM DEĞİŞTİ - BENİM GKL HİKAYEM

BİR HABERLE HAYATIM DEĞİŞTİ - BENİM GKL HİKAYEM

Ezgi Tekin GKL Blog Yazarı

2011 yılında bir gazete haberiyle KAGİDER ile tanıştım, 2016 yılı hayatımın kırılma noktası oldu. Yazma sebebim ise “mükemmel değiliz sadece yeniden ayağa kalkabilecek cesaretimiz var". ayağa kalkın ve hayatınıza sahip çıkın!

BAŞKASININ DEĞİL BENİM HİKÂYEM!

Hikâyemin başlangıcı 2011 yılına dayanıyor. Endüstri mühendisliği 1. Sınıf öğrencisiyim, kadın-erkek eşitliğine duyarlıyım. Bazı hocalarımız ve çevrem, “Kadından mühendis mi olur?” diyorlar. Gazetede bir haber dikkatimi çekiyor: KAGİDER Fırsat Eşitliği Modeli (FEM) anlatılıyor. O haberden sonra KAGİDER’ i takip etmeye başlıyorum.

2014 yılında Geleceğin Kadın Liderleri projesine ilk başvurumu yapıyorum. Projeye katılmaya hak kazanıyorum. Ancak maddi sebeplerden dolayı gidemiyorum. 2016 yılında tekrar başvuru yapıyorum, o yıl Sanofi konaklama masraflarını karşılıyor ve ben bu destekle Çorlu’ya gidiyorum.

3 günlük eğitimde belki de bir daha alamayacağım yoğunlukta ve nitelikte eğitimler alıyorum. Benim gibi bir sürü genç kadın var: zekiler, duyarlılar, iletişime açıklar. Rol modelimi buluyorum: Servisîmin Cömert Birced. Eğitimde, hayatına ve emeğine sahip çıkmasıyla sonuçlanan bir anısını anlatırken “Erkek olsaydım bana bunu yapamazdı.” diyor. Bunu not ediyorum. Eğitmenlerimiz kendi hikâyelerini, kariyer değişikliklerini anlatıyor. Aklımda Seçil Şendağ Baykara kalıyor, uluslararası bir firmada üst düzey yönetici, yurt dışında yaşıyor ama mutsuz. 40’lı yaşlarında kariyerini değiştiriyor. Bunu da not ediyorum. Son olarak, Sinem. GKL Mezunları anlatıyor kısmında “Benim ailem Türkiye’deki en tehlikeli aile sınıfı. Orta sınıf. Her şeyden korkan, korumacı.” Diyor. Bunu da not ediyorum. Sonuç olarak kariyerimi değiştirmek için 40’lı yaşları beklememe gerek olmadığını, aslında her şeyin bitmediğini ve her zaman yeniden başlayabileceğimi, orta sınıf bir aileden geldiğim için bunun kolay olmadığını bilerek ama kendime inanarak dönüyorum.

2017 yılında eylül ayında istediğim kariyer için tekrar üniversiteye başlıyorum. Bu sefer Sosyoloji öğrencisiyim. GKL2GKL projesi o yıl devreye giriyor. Proje kapsamında Geleceğin Kadın Liderleri, kendilerinden sonraki dönemlerdeki Geleceğin Kadın Liderleri’ne mentorluk yapıyor. Yolum canım Melike ile kesişiyor. Diğer GKL’liler gibi bana destek oluyor, yol gösteriyor. 2021 yılında mezun olduğumda, 4 yıl içerisinde, biri uluslararası ikisi ulusal (İstanbul Üniversitesi ve ODTÜ) kongrede sözlü bildiri tebliğ etmiş iyi bir ortalamayla mezun olmuş sosyoloğum.

Şu anda Ankara’da ulusal ve uluslararası devlet destek, teşvik ve hibeleriyle alakalı proje yöneticisi olarak çalışıyorum. Ayrıca bir girişim projesinin de paydaşlarından biriyim. 2016 yılının aksine biliyorum ki yalnız değilim. Sadece Türkiye’de değil dünyada bir sürü yardıma hazır kız kardeşim var.

Son olarak blog yazmaya talip olduğumda söylediğim gibi “mükemmel değiliz, sadece yeniden ayağa kalkabilecek cesaretimiz var".

Projenin parçası olmak isterseniz, yardımcı olabileceğim bir konu olduğunu düşünüyorsanız lütfen yazmaktan çekinmeyin.

Sevgiler

Ezgi TEKİN

https://www.linkedin.com/in/ezgitekin2/

Benzer Gönderiler...

Kendinden Asla Vazeçme

Kadınlara yönelik önyargı, baskı kurma çabası ne yazık ki hız kesmeden devam ediyorken biz kadınlar güçlü ve dimdik durmalıyız. Bazen umutsuzluğa düşsem de kendimden vazgeçmediğim hikayemin bir kısmını sizlerle paylaşmak istiyorum. Biz güçlü kadınlar olarak hiç vazgeçmemeli, hep gücümüzün farkında olarak kendimize inanmalıyız. Elbet bir gün güzellikler ve hak ettiğimiz bizi bulacak. Sıkıntılar hep var, hep var olacak. Ancak unutmayın ki yalnız değilsiniz ve kendinize inanmaktan asla vazeçmeyin.